De evolutie van tokendistributie

Het vertaalde artikel van de Coinlist Blog helpt je een overzicht te krijgen van tokendistributiemodellen.

In slechts een paar jaar van zijn ontluikende leeftijd heeft de crypto-industrie een steeds evoluerende reeks interessante token-distributiemodellen gecreëerd die de aandacht van investeerders trekken. Onthoud hoe ICO's de markt opschudden, maar ook moesten vervagen vóór de IEO-trend, of meer recentelijk token-landbouw.

Het artikel dat is vertaald van de Coinlist-blog, helpt je een overzicht te krijgen van tokendistributiemodellen, van het minen van de eerste BTC tot recente trends zoals landbouw, stakedrop...

2009: BTC-mijnbouw

In 2009 ontwierp Satoshi Nakomoto het mijnsysteem van Bitcoin om het tokenaanbod te distribueren naar netwerksupporters wiens ontwerp Nakamoto ervoor zorgde dat de meeste, zo niet alle deelnemers.Het netwerk zal bitcoins kunnen verdienen ter ondersteuning van de consensus. 

Hoewel hij de toekomst van een zich steeds verder ontwikkelende hardwareoorlog kon voorzien, was zijn eerste doel om zoveel mogelijk mensen in het netwerk te krijgen om een ​​voldoende grote toewijzing van belanghebbenden te garanderen.

2013 -2017: ICO & SAFT-verkopen

Rond deze tijd kwamen ICO's naar voren als een nieuwe manier om een ​​nieuw blockchain-project te lanceren en projecttokens te distribueren. Geïnteresseerde investeerders konden de lancering van een nieuw project ondersteunen door BTC bij te dragen aan de oorspronkelijke ontwikkelaars in ruil voor de tokens van het project.

Het eerste project dat dit mechanisme gebruikte, was Mastercoin in 2013. Daarna volgde Ethereum snel de strategie van Mastercoin in 2014 en haalde in de 12 uur sinds de pre-sale meer dan 2700 BTC op.

Miljarden dollars stroomden in 2017 en 2018 in de ICO-markt (en gaan tot op de dag van vandaag door) in zowel op Ethereum gebaseerde projecten als in nieuwe blockchains die zijn ontworpen om te concurreren met Ethereum zelf.

De kwaliteit van ICO's en projecten varieert sterk. Sommige van de projecten van 2017 blijven groeien en ontwikkelen, terwijl sommige dood zijn en vele ronduit fraude zijn. Veel projecten zijn overgestapt van ICO's in Ethereum-stijl naar meer gereguleerde benaderingen dan SAFT (Simple Agreement for Future Tokens). 

CoinList en Protocol Labs hebben SAFT ontwikkeld om geaccrediteerde investeerders in staat te stellen deel te nemen aan de token-verkoop, maar veel andere projecten hebben de openbare verkoop helemaal vermeden door particuliere fondsen aan te trekken via aandelen of andere instrumenten op de particuliere markt.

2018: IEO & Airdrop

In tegenstelling tot een ICO, die oorspronkelijk werd opgevat als een gedecentraliseerd fondsenwervingsmechanisme, wordt een IEO beheerd door een cryptocurrency-uitwisseling namens het project dat geld wil inzamelen samen met vermeldingen op de beurs. 

Veel tokenprojecten zien dit als een kans om de liquiditeit van het token na lancering te verzekeren, terwijl exchanges het zien als een kans om hun meest loyale klanten te belonen door middel van distributie.

Het project moet de noteringsvergoeding betalen, samen met het percentage tokens dat tijdens de IEO wordt verkocht . In ruil daarvoor worden tokens verkocht op de platforms van de beurs en worden ze vermeld nadat de IEO is afgelopen. IEO's bestaan ​​meestal alleen op beurzen buiten de VS, en hoewel IEO's tot op zekere hoogte uit de gratie zijn geraakt, blijven ze bestaan ​​op Binance en andere Aziatische beurzen. 

Projecten zoals Matic en Injective (die voor het eerst op CoinList Seed verschenen) hebben gebruik gemaakt van de netwerkeffecten van crypto-uitwisselingen om een ​​groot publiek aan te trekken tijdens hun tokendistributie-evenementen.

2019: Veiling

In de bovenstaande gevallen staat de tokenprijs vast. Rond 2019 introduceerde CoinList echter een Nederlands veilingmechanisme om eerlijkere en nauwkeurigere prijsvorming mogelijk te maken. 

In een Nederlandse veiling stelt de verkoper een initiële prijs vast voor elk token en vervolgens wordt het token verkocht van de hoogste naar de laagste prijs. Deelnemers bieden op het aantal tokens dat ze willen kopen en geven een maximumprijs op voor elk token dat ze bereid zijn te betalen. Elke deelnemer is gegarandeerd van een toewijzing, zolang zijn prijs boven de clearingprijs ligt.

Twee typische projecten van deze toewijzing, Celo en Solana, hebben gebruikersparticipatie ontvangen uit meer dan 130 landen.

2020: Liquidity Mining (landbouw), Stakedrop en Community Sales

De afgelopen twaalf maanden is er innovatie geweest in de manier waarop tokens worden gedistribueerd, van Stakedrops zoals NuCypher en Oasis tot Community Sales van Near en Flow.

Veel projecten, vooral in de DeFi-sector, hebben er echter voor gekozen om de token-verkoop helemaal over te slaan en in plaats daarvan te experimenteren met een nieuw distributiemodel. Toonaangevend is Compound, samen met verschillende DeFi-projecten die hun tokens rechtstreeks in de handen (portefeuilles) van gebruikers hebben gelanceerd en gedistribueerd. Uniswap, 1 Inch, Compound heeft in 2020 samen meer dan $ 1 miljard aan crypto aan hun gebruikers uitgegeven, terwijl ze het gebruik aanmoedigden en gebruikers een stem gaven in het bestuur.

Het is vermeldenswaard dat veel van de tokendistributiemechanismen in DeFi geen fondsenwervingscomponent bevatten, maar zich richten op distributie naar gebruikers die waarde toevoegen aan het netwerk (liquiditeit). 

Het proces is echter niet zonder problemen, zoals Andre Cronje van Yearn Finance opmerkte in zijn zelfverklaarde toespraak die vorige week viraal ging: “Uw waarde is slechts zo goed als uw symbolische vriend. Tokens stijgen? Je hebt een geweldig protocol gebouwd dat de toekomst van financiën is, bla bla. Token probleem? Je bent een oplichter, nepproject, slechte programmeur, enz.”

2021: IDO en variant Liquidity Mining

2021 is het eerste jaar van DeFi, dus een serieel model van IEO is geboren, namelijk IDO - Initial DEX Offering. Hierin neem je deel aan het kopen van projecttokens van gedecentraliseerde fondsenwervingsplatforms zonder al te veel voorschriften zoals CEX-vloer.

Deze methode heeft de voorkeur van veel projecten vanwege de toegankelijkheid, het gemak van implementatie en de gebruikers voelen zich op hun gemak bij het deelnemen. Maar daarom begon IDO ook veel zwendelprojecten te verschijnen.

Over Liquidity Mining gesproken, deze aanpak zal doorgaan tot eind 2021. Maar er zijn hier veel interessante verstoringen, niet langer simpelweg een bepaald doel bereiken zoals Uniswap of 1inch, maar eerder zijn:

• Met terugwerkende kracht naar transactievolume: De waarde van deelname (swapvolume, swap vele malen, ...) zal evenredig zijn aan de beloning die de gebruiker ontvangt.
• Off-chain momentopname: maak een momentopname van uw activabalans, specifieke activiteit (eerste 1000 mensen houden van Twitter, deelnemen aan chat op Discord, ...), waarna het project voor deze mensen wordt uitgezonden.
• Vested Beloningen: Een goed voorbeeld hiervan zijn Terra's Airdrop, Synthetix, etc. De beloningen worden uitbetaald over een lange periode, niet één keer.
• Model van Curve: Dit is ook een vrij populaire manier om dingen tegenwoordig te doen, afgeleid van Curve. In het bijzonder, hoe langer u het projecttoken vergrendelt, hoe meer beloningen u ontvangt. Deze methode wordt toegepast door Astroport, Sushi, etc.

overzicht

Via het artikel kunt u de verschillende manieren zien om tokens te distribueren, die niet alleen worden verkocht via een andere token (BTC, ETH, USDT) in de vorm van Private/Pre-sale, maar gebruikers ook op een positieve manier "Skin in the game" vereisen .

Als de "Skin in the game" het product oorspronkelijk slechts licht gebruikte, dan verhogen de projecten ook de normen voor hun tokens om waardevoller te zijn, zoals het verhogen van het swapbedrag, doneren via Gitcoin, enz. ..

Wat is volgens jou de optimale manier om tokens toe te wijzen? Welke vorm zullen de projecten in de toekomst gebruiken? Deel uw opmerkingen hieronder.